CO NIESIE TYDZIEŃ (1 – 7 IV 2018)

IDŹCIE I GŁOŚCIE

 

1 kwietnia – Niedziela Zmartwychwstania

Pobiegł Piotr do grobu, a z nim |an, bo wcześniej przybyła Magdalena I powiedziała: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono! (J 20, 1-9). Weszli do wnętrza. Ujrzeli tylko płótna i chusty. Ujrzeli i zobaczyli. Dotąd bowiem nie rozumieli Pisma. Śmierć zwarła się z żydem i w boju. o dziwy, choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy. Tak śpiewamy w sekwencji, którą możemy odmawiać nie tylko w Niedzielę Zmartwychwstania, ale we wszystkie dni Oktawy. Przez chrzest umarliśmy z Chrystusem i z. Chrystusem powstaliśmy z martwych. Dlatego mamy dążyć do tego. co w górze bo umierając z Chrystusem, w Nim mamy nasze ukryte życie, aby z Nim ukazać się w chwale. I trzeba nam strzec się każdego zla, bo odrobina kwasu całe ciasto zakwasza. Trzeba nam wyrzucić kwas. kwas złości i przewrotności. A nasze życie wieść na przaśnym chlebie czystości i prawdy. Bo przaśny chleb spożywamy w Eucharystii.

Nowa moc, którą przyniósł Chrystus światu, zajaśniała po Zmartwychwstaniu, a szczególnym znakiem jest to, co stało się w domu centuriona z Cezarei, któremu Pan kazał sprowadzić Piotra do swojego domu. I tam, na tę pogańską rodzinę zstąpił Duch Święty. I wszyscy domownicy przyjęli chrzest. Bo Chrystus przyszedł do wszystkich ludzi…

2 kwietnia – Poniedziałek Wielkanocny

Chrystus Zmartwychwstały ukazuje się niewiastom, które pouczone przez Anioła – biegły przekazać radosną nowinę uczniom (Mt 28, 8-15). Wówczas Pan Jezus stanął przed nimi i powiedział „witajcie ”. Objęły Go wówczas za nogi Powiedział: Idźcie i oznajmijcie braciom, niech idą do Galilei. Tam Mnie zobaczą.

A kiedy przyszedł dzień Pięćdziesiąty po zmartwychwstaniu – Dzień Zesłania Ducha Świętego – apostołowie umocnieni Duchem dawali głośne świadectwo o Zmartwychwstałym (Dz 2. 14. 22b-32). A Piotr odważnie wykazał zebranym, że za mordowali bezdusznie Boga. Jezusa, który z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany na śmierć. Przybiliście Go rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go. zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim-, mówił Piotr. Bo nie dane było Świętemu Boga ulec skażeniu. Dawid jako prorok, który wiedział, ze Bóg przysiągł mu uroczyście, że jego potomek zasiądzie na tronie, widział przyszłość i przepowiedział Zmartwychwstanie Mesjasza i że lego ciało nic ulegnie rozkładowi.

Tak przekonywał św. Piotr tłumy i wielu mu uwierzyło.

3 kwietnia – Wtorek w Oktawie Wielkanocy

Zmartwychwstały Jezus ukazał się Marii Magdalenie (J 20, 11-18). Kiedy przyszła i płakała nad pustym grobem, ujrzała dwóch Aniołów, którzy ją zapytali, dlaczego płacze. Odparła:

Zabrano Pana mego i me wiem, gdzie Go położono. A kiedy się odwróciła, ujrzała stojącego Jezusa, nic wiedząc, że to On. Rzekł do niej: – Czemu płaczesz? Powiedziała, myśląc, że to ogrodnik:

Panie, jeśli Go przeniosłeś, powiedz, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę… Powiedział do niej: -Mario… A ona zrozumiała i powiedział do Niego po hebrajsku: „Rabbimi”, to znaczy: Mój Nauczycielu! -Nie zatrzymuj mnie. jeszcze bowiem nic wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego” powiedział Chrystus.

Niech cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, któregoście W7 ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem! tak przemawiał w Dniu Pięćdziesiątnicy czyli Zesłania Ducha świętego Piotr do Żydów (Dz 2, 36-41). -Co mamy czynić, bracia? – zapytali Piotra i pozostałych apostołów Powiedział Piotr: -Nawróćcie się i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, Otrzymacie w darze Ducha Świętego. Napominał ich: -Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia.

 

4 kwietnia – Środa w Oktawie Wielkanocy

W pierwszy dzień tygodnia czyli wtedy, kiedy Jezus zmartwychwstał, dwaj lego uczniowie byli w drodze do wsi zwanej Emaus (Łk 24. 13-35). rozmawiali o tym, co się wydarzyło. A Jezus przybliżył się i szedł z nimi, a oni Go nic poznali, zapytał ich, o czym rozmawiają. Jeden z nich odpowiedział: Chyba jesteś jedynym w Jerozolimie, który nie wie, co sic w tych dniach stała Zapytał: -co takiego? I opowiedzieli Mu o Jezusie z Nazaretu; jak był potężnym prorokiem w czynie i słowie, jak Go na śmierć wydali i ukrzyżowali. Ale niektóre z kobiet były u grobu i nie znalazły Jego ciała, natomiast miały widzenie aniołów, którzy zapewniali. te On żyje Wtedy Jezus wykazywał im. jak nieskorzy są do uwierzenia we wszystko, co zapowiedzieli prorocy. Że Mesjasz miał cierpieć i wejść do chwały. Przybliżyli się do wsi i wtedy przymusili Go, aby z nimi został, zasiedli do stołu. On wziął chleb, połamał, dawał im i wtedy otworzyły się im oczy i poznali w’ Nim swego Pana. Wtedy zniknął, wrócili do Jerozolimy, zastali jedenastu i innych z nimi i opowiedzieli im wszystko, jak się im ukazał. Sami zaś usłyszeli, jak się ukazał Szymonowi..

Uzdrowienie chromego od urodzenia to był wielki znak obecności Jezusa po zmartwychwstaniu wśród uczniów. Stało się to, kiedy Piotr i |an wchodzili do świątyni na modlitwę (Dz 3, 1-10). Wnoszono wówczas chromego człowieka, którego codziennie kładziono przy bramie świątyni. Piotr i |an przyglądali się jemu, po czym Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź! I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i stopach. Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, skacząc i wielbiąc Boga. Wszystkich ogarnęło zdumienie i zachwyt z powodu tego. co się stało.

5 kwietnia – Czwartek w Oktawie Wielkanocy

Uczniowie, którzy szli do Emaus w pierwszy dzień po szabacie – czyli w Niedzielę Zmartwychwstania – i spotkali po drodze Jezusa, który dał im sie poznać przy łamaniu chleba, wrócili do Jerozolimy, by opowiedzieć o tym zebranym apostołom i innym (Lk 24, 35-48). Wtedy zjawił się wśród nich Chrystus i powiedział: -„Pokój wam”1. Myśleli, że widzą ducha Byli wylękli i zatrwożeni. ale on rzekł: Czemu budzą się wątpliwości w waszych sercach? zobaczcie moje ręce i nogi. Dotknijcie i przekonajcie się, że duch nie ma ciała ani kości Widząc, że jeszcze nie uwierzyli, zapylał ich, C2y mają coś do jedzenia. Podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął ją i jadł wobec wszystkich, po czym powiedział, że tak musiały się Wypełnić Pisma o Nim w Prawie Mojżeszowym, u proroków i w psalmach. A napisane było: -Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie. Wy jesteście świadkami tego…

Zmartwychwstały Chrystus, po Zesłaniu Ducha świętego, którego zesłał na swoich uczniów, działa mocno (Dz 3, 11-26). Uzdrowiony chromy w krużganku, zwanym Salomonowym, wzbudził wielką sensacje Zobaczyli cud podobny do tych, które czynił Chrystus. Wtedy Piotr przemówił do nich. mówiąc, że nie własną mocą czy pobożnością to sprawili, ale mocą Jezusa, którego, oni się wyparli i zabili. I dodał: -Wiem. że działaliście w nieświadomości, jak i przełożeni wasi. Pokutujcie więc i nawróćcie się. aby grzechy wasze były zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody. O Nim prorokował Mojżesz, że Pan wzbudzi proroka Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg sługę Swego Jezusa i posłał Go, aby błogosławił wam w sprawie odwrócenia się każdego z was od swoich grzechów.

6 kwietnia – Piątek w Oktawie Wielkanocy

Po uzdrowieniu przez Piotra i lana chromego wielkie wzburzenie powstało wśród kapłanów, straży świątynnej i saduceuszów. że głoszą oni zmartwychwstanie umarłych w Jezusie (Dz 4, 1-12). A wiciu świadków tych wydarzeń uwierzyło – około 5 tysięcy mężczyzn. W związku z tym zebrali się arcykapłan Annasz, Kajfasz, łan, Aleksander i inni – i postawili Piotra i Jana przed sobą, pytając, w czym imieniu to uczynili. Wtedy Piotr, na pełniony Duchem świętym, odpowiedział: w Imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, którego wyście ukrzyżowali, a którego Bóg wskrzesił z martwych ten człowiek stoi przed wami zdrowy. On, Jezus jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym. który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia pod niebem.

Zmartwychwstały Chrystus w różny sposób ukazywał się apostołom. Ukazał się także nad jeziorem Tyberiadzkim (J 21, 1-14). Kiedy niektórzy uczniowie razem z Piotrem poszli łowić ryby, ale przez całą noc nie udało się im niczego złowić, rankiem na brzegu ukazał im się Jezus i zapytał ich. czy mają coś do jedzenia. Odparli, że nic nie złowili. Nakazał im wtedy zarzucić sieć po drugiej stronie łodzi. Gdy to uczynili, z powodu mnóstwa ryb nie mogli sieci wyciągnąć. Wtedy dopiero Jan zorientował się, że ukazał się im Pan Jezus, święty Piotr rzucił się wówczas do wody, zęby jak najszybciej do Niego dotrzeć. Na brzegu zastali już żarzące się węgle, rybę i chleb. W sieci zaś znaleźli 153 wielkie ryby. To było trzecie ukazanie się Jezusa apostołom.

7 kwietnia – Sobota w Oktawie Wielkanocy

Wiele razy ukazał się Chrystus apostołom po Zmartwychwstaniu: najpierw Marii Magdalenie, z której wyrzucił siedem złych duchów, potem uczniom w drodze do Emaus, następnie ukazał się jedenastu (wszystkim prócz Judasza) i wyrzucał im brak wiary oraz upór. Nakazał im wtedy, by poszli na cały świat i głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu

Uczniowie tak też uczynili, co opisują Dzieje Apostolskie (Dz 4. 13-21), Bardzo to drażniło uczonych w Piśmie i faryzeuszy Jak to już było wspomniane, po uzdrowieniu chromego zostali aresztowani przez władze świątynne. Widząc jednak odwagę Piotra i Jana oraz uzdrowionego człowieka, nie mogli znaleźć rozwiązania tej trudnej dla siebie sytuacji. Naradzali się zatem i w końcu zakazali uczniom przemawiać w imię Jezusa. Piotr i łan odpowiedzieli na to – Rozsądźcie, czy słuszne Jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy me mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy— (Dz 4, 13-21). Oni ponowili groźby, ale nie widząc Jednak podstaw do ukarania, wypuścili ich.

Ks. H. Młynarczyk


PRZY STOLE NA PLEBANII

 

Pani gospodyni – Niedziela Zmartwychwstania to jest świętowanie bardzo rodzinne podobnie jak Boże Narodzenie, zjeżdża się rodzina i nie tal trudu, jaki się z tym łączy, ale to chyba nic o to chodzi Co robić, żeby przeżyć te święta jak najlepiej?

Ks. wikariusz – Ma pani rację, że te święta też są rodzinne i że trzeba jednak sięgnąć w przeżywaniu tych świąt wyżej w stronę nieba. Tu chciałbym zaznaczyć wielkie podobieństwo w przeżywaniu radości tak w Boże Narodzenie, jak i w Wielkanoc, radości różnej, ale podobnie ukierunkowanej. Boże Narodzenie to radość z przyjścia Syna Bożego na ziemię poprzedzona smutnym przyjęciem Władcy wszechrzeczy przez ziemian, bo Jezus narodził się w ubogiej stajence Natomiast radość Wielkanocna jest ze zwycięstwa Jezusa nad śmiercią i z otwarcia „bram nieba” dla człowieka, bo Chrystus zapowiedział że idzie do Ojca w niebie, aby przygotować nam miejsce. Także i ta radość poprzedzona była tragedią Bogobójstwa, i rozpaczą Jego uczniów. Te nadprzyrodzone wydarzenia trzeba nam co roku głębiej przeżywać, bo od tego zależy nasza prawdziwa wieczna przyszłość.

Ks. Proboszcz – Nawiązując do pytania, to trzeba nam pamiętać o tym, że aby dobrze przeżyć Święta Wielkanocne, trzeba się do lego należycie przygotować, a to wymaga poświęcenia naszego czasu więcej niż zazwyczaj To miłość powinna nas motywować, aby więcej czasu spędzać z ukochaną osobą, a tą osobą powinien być nasz Zbawiciel, nasz. Brat, nasz Pan, i nasz Bóg Jezu5 Chrystus. Osoby miłujące się wzajemnie, żyją aktualnymi problemami. Jezus ma nas nieustannie „na oku”, przeżywa z. nami wszystkie chwile, trzeba nam tę Jego troskę odwzajemniać, uczyć się kontaktu z Nim Każdy dzień powinien być jakoś zaznaczony Jego obecnością w naszej duszy i w naszych planach marzeniach i działaniu. To będzie dawać nam głęboki pokój i szczęście płynące od Ducha Świętego, który od Jezusa pochodzi i Ojca niebieskiego. To można całkowicie związać z pełnionymi obowiązkami i wykonywanymi zadaniami, bo obecność Boga w nas będzie tłem, w którym dokonuje się prawdziwe zjednoczenie z Chrystusem Zmartwychwstałym

Ks. emeryt – Ważnym elementem jest tutaj liturgia święta, w której w tym czasie więcej powinniśmy uczestniczyć. Słowo liturgia w starożytnej Grecji oznaczało ludowy czyn, dzieło, działanie, podejmowane dla dobra wspólnego, w zakresie społecznym. politycznym i religijnym, prze wybrane osoby, grupy, lub wszystkich obywateli. W Kościele Katolickim liturgia oznacza doskonałe uwielbienie Boga i uświęcenie ludzi dokonywane przez Jezusa Chrystusa Jedynego i Najwyższego Kapłana Nowego Przymierza razem z Kościołem – jego Mistycznym Ciałem jako kontynuacja i aktualizacja mocą Ducha Świętego w znakach świętych i symbolicznych obrzędach. Znaczy to, że w liturgii Kościoła przezywamy i dotykani najgłębszych tajemnic wiary i doznajemy duchowego wtajemniczenia w to co niewidzialne, niewyobrażalne, a przez miłość się z tym jednoczymy. Uczestnictwo w liturgii powinno się w nas doskonalić i obdarzać mocą w wierze i nadziei. Uczestnictwo w liturgii Wielkanocnej jest dla nas wierzących najwartościowszym pokarmem duszy przygotowującym do zmartwychwstania z Chrystusem.

Ks. infułat – Właśnie uczestnictwo w liturgii jest drogocennym czasem i działaniem z. mocą. którą udziela niebo, wszystkim w pełni uczestniczącym, a szczególnie ważna jest liturgia Eucharystii. Ona jest celem i szczytem zjednoczenia z Bogiem. Dlatego Kościół przypomina, aby jako minimum przynajmniej w czasie Wielkanocnym przystąpić do spowiedzi i przyjąć Komunię świętą. Komunia św jako Uczta Ofiarna jest znakiem pełnego uczestnictwa w misterium Mszy św. i taka powinna być nasza postawu, aby z radością przystąpić do Stołu Pańskiego. Lekceważąc Komunię świętą w czasie Mszy św. czynimy wzgardę Chrystusowi, co jest zobrazowane w Ewangelicznej przypowieści o zaproszonych na ucztę królewską, ale na nią zaproszeni nie przyszli i ta wzgarda została surowo ukarana. Oczywiście że nasze przystępowanie do Komunii św. musi być poprzedzone oczyszczeniem z grzechów, bo jak uczy nas Pismo Święte – „kto je i pije Ciało Pańskie nie godnie, śmierć sobie je i pije”. Tc wszystkie święte działania, powinny mam przyświecać, w przeżywaniu Misterium Paschalnego, które jest dla nas zapowiedzią przejścia ze śmierci do życia wiecznego.

Ks. H. Młynarczyk

.